De woorden druppelen op het papier
Zoals tranen met gevoel
Over mijn wangen kunnen rollen
Een voor een ontsnappen ze uit mijn pen
En nestelen zich op het papier
Om voor altijd te kunnen weergeven
Waar de schrijfster aan dacht
En wat zij voelde
Toen de tranen drupten
En de woorden een voor een uit haar pen sijpelden
Zich vormend tot een nooit eerder verteld verhaal
Want is niet iedere nieuwe liefde anders
In vorm, heftigheid en hoedanigheid
Afhankelijk van de ervaringen van de verliefde
En zijn of haar levenssituatie?
Tranen blijven rollen
Woorden stromen uit de pen
En de schrijfster?
Zij viert het leven in alle glorie
Zij ververst en verfrist haar hart
Met de tranen van geluk
